Het antwoord op deze vraag kan natuurlijk alleen maar van zo’n stagiair komen. Mijn naam is Bo en ik ben dus nieuw bij Keytoe. Hoi!
Een tijdje terug heeft Cedric mij al een mooie introductie gegeven via deze blog. Leuk gevonden Ced en consorten… Bokeytoe. Maar pas op! Als je een aap leert klimmen, gaat hij met kokosnoten gooien.
Ik schrijf deze blog, omdat er iets van mijn hart moet. Als 24-jarige bachelor student, met een geschiedenis op het vmbo en mbo, heb ik meer dan genoeg ervaring met het ‘lopen’ van stage. Ik schrijf lopen expres tussen aanhalingstekens, want dat is wat een stagiair meestal doet. Naar de koffieautomaat, naar de supermarkt of om een bestellinkje op te halen. Ik heb ook echt weleens stage gelopen bij interessante bedrijven die mooie dingen doen, maar pas sinds kort zie ik hoe het echt moet. Hoe het echt werkt, zo’n stagiair.
Jij bent dus werkzaam bij een mooie organisatie of je bent ondernemer en denkt na over je maatschappelijke rol in onze samenleving. ‘Hoe kan ik een steentje bijdragen en er ook zelf nog voordeel van hebben?’ Deze gedachte is natuurlijk volledig legit en enorm nobel. Topper die je bent 😉 Ik kan hier héél kort op reageren (ga eens kijken bij Keytoe en je weet het binnen 5 minuten), maar ik zal proberen het aan de hand van mijn ervaringen wat duidelijker te maken.
Ik weet van mezelf en uit mijn omgeving dat veel studenten aanvankelijk gewoon geen zin hebben om 5 of 6 maanden voor een hongerloontje de koffietrut of data-invoer-idioot te zijn. Logisch toch? Verplaats je daarom, voordat je een stagiair aanneemt, even in hem of haar. Waar hebben we hulp bij nodig? Is er überhaupt genoeg werk beschikbaar? Is het plan van de stagiair toereikend genoeg om die hele periode aan het werk te blijven? Zien we hem of haar als stagiair die na 5 maanden weer aftaait en waar we nooit meer wat van horen óf als aspirant werknemer?
Trouwens, even tussendoor.
Het woord ‘stagiair’ moet echt verboden worden. Er is geen student in de hele wijde wereld die stagiair genoemd wil worden. Dit komt niet door wat het daadwerkelijk betekent, maar door wat de algemeen heersende kijk (onder studenten) op ‘een stagiair’ is. Wie heeft het niet meegemaakt? Dat gesprek met die oude maat in de buurtsuper; ‘Hey pik! wat doe je nu eigenlijk?’ ‘Hey, ik loop stage bij klusbedrijf K.L.U.S. ‘Oh haha, dat is ook kut’.
Maar, wat is dan wel een goede titel voor iemand die binnen jouw bedrijf komt leren?
Bij Keytoe wordt een stagiair, net als bij motorclubs, een ‘prospect’ genoemd. Ik ben dus aspirant-lid van de club en om eerlijk te zijn kan ik me hier wel in vinden. Ik mag een aantal maanden meedoen en meebeslissen, maar ik moet mezelf wel bewijzen en initiatief nemen. De actie komt dus vanuit de prospect, niet vanuit het bedrijf. Op deze manier leer ik het beste werken in de organisatie. Op deze manier leert Keytoe mij het beste kennen.
Is ‘prospect’ dan ook de juiste titel voor prospects in jouw organisatie? Misschien wel, misschien niet. De naam die je er aan hangt moet er eigenlijk ook niet teveel toe doen.. Feit is dat de stagiair, prospect of aspirant serieus genomen moet worden. Wanneer dat gebeurt is er al geen sprake meer van het belang van een speciaal naampje, maar gaat het om de daden en de potentie van de desbetreffende. Hoe dan ook, ik blijf erbij dat in ieder geval het woord ‘stagiair’ zijn glans al lang en breed verloren heeft.
Ik ben wel benieuwd naar hoe jij zo’n prospect nou eigenlijk noemt dus let me effe know:
bo@keytoe.nl!
Oke, terug naar waar het om gaat.
Natuurlijk snap ik heel goed dat het moeilijk is om de prospect verantwoordelijkheid te geven, maar je kind leert ook niet fietsen zonder z’n tandjes te verliezen en iedereen heeft weleens in zijn bed geplast. Zeg dan dat het niet zo is… Dat dacht ik al.
Het geven van verantwoordelijkheid zorgt ervoor dat jouw prospect (natuurlijk niet echt van jou, maar voor jou) gevoel krijgt bij je bedrijf en bevlogen aan het werk gaat. Je weet toch, betrokkenheid = loyaliteit.
Bij Keytoe werken nu 9 prospects (of aspiranten of talenten of potentials, maar zeker geen stagiairs) op een personeelsbestand van 38 man. Wauw, dat is best veel. Toch?
En het werkt, want ze krijgen verantwoordelijkheid. Ze worden betrokken bij de interne en externe gang van zaken. Zo heb ik in 3 weken bij Keytoe met 3 klanten inhoudelijk gesproken, ben ik bij evenveel interne projecten betrokken en staat een intensieve samenwerking met een nieuwe klant voor de deur. Dan hebben we het nog niet eens over hoe vaak er al simpelweg om mijn mening gevraagd is of het afstudeeronderzoek wat ik ga doen. Waar ik overigens voor het eerst in mijn leven écht zin in heb.
Mijn vrienden en familie kennen mij als iemand die niet zo snel een blog zou schrijven. Ik heb namelijk een soort diepgewortelde aversie tegen nep-leuk doen naar de buitenwereld. En op de een of andere manier heb ik blogs en vlogs altijd als een vorm van narcistische zelfverrijking gezien. Maar columns vind ik dan wel altijd weer heel interessant. Wat nergens op slaat, want een blog is eigenlijk gewoon een online-column en hoeft helemaal niets met nep-leuk-doen te maken te hebben.
Misschien leer je me al een beetje kennen en valt het je op dat ik voor de dingen die ik zelf rot vind gewoon een ander woord gebruik. Stagiair = prospect. Blog = online-column.
Hmm goed, deze blog is dus geen poging tot verrijking (of degradatie) van mijzelf, maar een oprechte shout-out naar de mensen bij Keytoe, die mij op een fantastische manier hebben ontvangen en al zo snel hebben betrokken bij alles binnen het bedrijf. Zij maken me enthousiast met hun energie en inspireren me om mezelf niet als stagiair of aspirant of prospect te zien, maar gewoon lekker als de gast die ik ben met de plusjes en minnetjes die ik heb. That’s how it works!
Tot de volgende, Bo.
