Toen ik een jaar of 16 was begon ik met het verzamelen van mijn uitzet, of nouja, eigenlijk waren het mijn oma’s. Toen de ene begon met het sparen van zegeltjes ging de ander dat ook doen, het werd nog net geen wedstrijdje. Het resultaat: ik kwam om in de Douwe Egberts en AH zegels. Ik haalde er glazen, bestek, messen en pannen van, de Douwe Egberts zegels liggen nog steeds in de kast (sorry oma). Anyway, voor dat ik 18 was stonden er dus drie dozen op zolder, vol met gespaarde spullen. Handdoeken, een blender, een theepot, een eierscheider, je kunt het zo gek niet bedenken, het zat erbij.
Toen ik eenmaal uit huis ging, met de hele verzameling, was ik binnen een maand weer terug. Ja echt, mijn fout. Ik kwam erachter dat ik een te overhaaste beslissing had gemaakt. Gelukkig kon ik zo weer terug in mijn eigen kamertje, de uitzet ging weer op zolder.
Keytoe-couple
In februari 2017 kwam ik bij Keytoe werken, waar ik niet alleen een geweldige baan kreeg, maar ook de leukste collega’s die er zijn. Èn, Robin! Het tweede Keytoe-couple ooit werd geboren, wat resulteerde in het feit dat ik een half jaar geleden weer uit huis ging. Mijn uitzet werd weer van zolder gehaald en ik vertrok naar het pittoreske Schiedam. Dit keer was ik niet binnen een maand weer thuis, sterker nog, ik zit er nog steeds. Inmiddels ga ik over straat in een tijgerprint legging en crocs (just kidding), ik ben helemaal ingeburgerd ;).
Wéér uit huis
Je zult je wel afvragen waarom ik je van alles vertel over mijn rampzalige ‘ik ga uit huis’ verhaal. Ik zal het je uitleggen.. Ik heb een nieuwe baan. Je kunt je voorstellen dat dat onwijs leuk is, maar geloof me, het voelt dubbel, heel erg dubbel. Ik heb het bij Keytoe namelijk nog steeds heel erg fijn. Desondanks heb ik toch de keuze gemaakt om aan iets nieuws te beginnen om nog meer van mezelf en anderen te gaan leren.
Deze week zei ik tegen Robin, het voelt alsof ik weer uit huis ga. Ik ga een warm nest verlaten. Dit keer heb ik drie dozen vol met mooie herinneringen op zolder staan, ze gaan met me mee als ik hier de deur achter me dichttrek. Voor de derde keer in korte tijd ga ik mijn thuis verlaten, want zo voelt het. Bij Keytoe kwam ik terecht in een warm bad, ik heb onwijs veel lieve mensen leren kennen en jeetje wat ga ik die missen.
Toen Robin dit verhaal aan Cedric vertelde, zei Cedric: ’Oh gelukkig, ik ga ook nog weleens gezellig bij mijn moeder eten.’ En dat is precies wat ik ga doen, nouja niet precies, maar ik beloof dat ik nog eens langs zal komen.
Op deze manier wil ik mijn lieve collega’s en onze klanten bedanken voor de geweldige tijd die ik heb gehad bij Keytoe. Ik heb onwijs veel van jullie geleerd en ga jullie heel erg missen. En nog even terugkomend op mijn allereerste blog: ik weet het nu écht zeker, Keytoe is het mooiste bureau van Nederland.