Ik heb me vaker met mijn grote mond ergens in geluld. Maar deze keer heb ik er geen spijt van. Ik ga dit jaar mee doen aan een Mud Run. Dit kun je heel letterlijk nemen. Modder, daarin rennen, tussendoor een hindernis of wat. Ik verwacht viezigheid, zweten, blauwe plekken en knikkende knieën omdat ik eigenlijk niet durf. Maar hé, het wordt vast lachen.
Ik heb een enorme hekel aan hardlopen. Altijd al gehad. Bij de Coopertest op de middelbare school liep ik exact totdat ik een 4 zou krijgen. Want voor basketbal kreeg ik altijd een 8. Meer was dus niet nodig.
Nu moet ik met m’n grote mond dus wel aan de bak. Want onderdeel van de Mud Run is 7 kilometer hardlopen. Over drassig terrein. En aangezien ik aan de hele wereld verkondig dat ik eraan meedoe, zal ik hem afmaken ook.
Dus m’n stoffige hardloopschoenen maar weer eens uit de kast getrokken. M’n verwaarloosde Spotify-hardlooplijst tevoorschijn gehaald. Wat nummertjes erbij en gaan.
Een oude vertrouwde die zo lekker liep, mocht blijven staan. En daar ging ik.
If I told you this was only gonna hurt
If I warned you that the fire’s gonna burn
Would you walk in?
Al lopend schieten herinneringen door mijn hoofd en gaat een nummer een nieuw leven leiden. Hier liep ik een aantal jaren geleden ook op. Het zat niet mee. Om het verdriet van een derde miskraam te verwerken dacht ik dat het lekker zou zijn. M’n hoofd te luchten. Ff eruit. Hardloopschoenen aan.
Maar het lukte niet. De stappen voelden te zwaar. M’n lijf wilde niet. En m’n hoofd zat liever stil. Met een reep chocola en een kopje thee op de bank. De hardloopschoenen verdwenen achterin de kast.
I wanna testify
Scream in the holy light
You bring me back to life
And it’s all in the name of love
We zijn een paar jaar verder. Ik ben waar ik wenste te zijn. Bij elke stap die ik zet, voelt het of ik zweef.
In the name of love, name of love
Een nummer dat de voetjes altijd van de vloer krijgt. Niet voor niets het openingsnummer van ons trouwfeest. Ik krijg er nog steeds een goed gevoel van. Dus m’n voetjes dansen verder.
I gotta feeling that tonight’s gonna be a good night
Voordat we trouwden was ik ook aan het sporten. De motivatie: die mooie jurk. Die mooie dag die perfect moest zijn. Mijn streefgewicht net niet gehaald. Maar daar ging het uiteindelijk ook helemaal niet om. Want wat was het een fantastische dag. Met mijn man, mijn familie en mijn vrienden. Het begin van een nieuw hoofdstuk. Alles was nog mogelijk.
Tonight’s the night. Let’s live it up
Het ritme zit er inmiddels lekker in en ik merk dat ik langzaam van het hardlopen begin te genieten.
I know that we’ll have a ball
If we get down and go out and just lose it all
I feel; stressed out, I wanna let it go
Lets go way out spaced out and loosing all control
De afgelopen jaren waren niet altijd makkelijk. Maar ik voel met iedere stap dat ik de controle steeds meer in handen heb. En doordat ik daar vertrouwen in heb, die controle ook steeds makkelijker los kan laten.
That tonight’s gonna be a good, good, good, good, good
Good, good, good, good, good, good, good, good, good, good
Good, good, good, good, good, good, good, good, good, good
Good, good, good, good, good, good, good, good, good night
De Spotify-lijst nog net te kort voor de afstand die ik wilde lopen. Dus hij koos er zelf één. En wat een toepasselijke!
Niemand keek, toen jij helemaal alleen begon
Niemand keek, niemand geloofde nog in wat jij kon
Niemand keek, naar dat kleine meisje met die bal
Niemand keek, maar jij wist het al
Ik kan mezelf altijd goed onderschatten. En ook al heb ik een grote bek, zal ik niet van de daken schreeuwen wanneer het me wel gelukt is. Een compliment is gemakkelijker gegeven dan geaccepteerd. Ik zet mijzelf hiermee liever in de rol van de underdog. Een fijne plek, ik ben liever dat duveltje dat uit het doosje springt als het nodig is. Een fijne verassing.
Want jij deed, wat alleen maar jij zo kan
En je keek eindeloos naar Johan
En je trainde en vroeg: Papa, kan je
Als meisje ook in Oranje?
Nog niet zo lang geleden werd ik de “directeur van KeytoeK” genoemd. En ik vind het nog steeds een beetje ongemakkelijk. Want we geloven bij Keytoe niet zo in managers en directeuren. De leiders die leiden omdat dat zo in hun contract staat. Maar een natuurlijke leider ben ik wel. Eén van de. Op mijn eigen manier. Op de plekken aanwezig waar dat nodig is. Vaak in de achterhoede, als dat nodig is in de spits.
Zie die leeuw, zie die leeuw, zie die leeuw
Zie die leeuwinnen, zie die leeuwinnen
Als een leeuwin zorg ik graag voor mijn troep en houd ze het liefst bij elkaar. Als er een prooi binnen gehaald is, zorg ik ervoor dat iedereen te eten krijgt. En als ik het gevoel heb dat we aangevallen worden, ga ik brullen.
Zie die leeuwinnen
Zie.Die.Leeuw.In.Me.
Het jaar is alweer 3 weken oud. Ik ben hem goed begonnen. In the name of love, I got a feeling, dat deze leeuwin er een heel mooi jaar van gaat maken. Daar ga ik in ieder geval heel hard voor rennen.