Onlangs schoot de SER eigenhandig de kogel door de kerk. Het leek hen toch een goed idee om een quotum in te stellen voor vrouwen. Weliswaar gaat het slechts om een ‘ingroei’-quotum van 30%. Wat alleen geldt voor Raden van Commissarissen van beursgenoteerde bedrijven.
Maar toch, zo komen we ergens.
Of je nu gelooft in een quotum of niet, dat er iets moet veranderen in onze door mannen-geregeerde maatschappij is duidelijk. En nee, ik ben geen vrouw, dat komt uit de mond van een man, een ondernemer die zich al jaren stoort aan het feit dat mede-ondernemers 99 van de 100 keer een man zijn. Want ik zou zo graag ook eens wat vaker met vrouwelijke ondernemers praten.
Onlangs had ik er nog een interessante discussie over met Lennard. Zijn er biologische verschillen tussen mannen en vrouwen en verklaren die voor een groot deel het feit dat vrouwen vaker in zorgfuncties te vinden zijn dan mannen? Deze meta-analyse geeft in ieder geval aanwijzingen voor biologische verschillen tussen mannen en vrouwen. En dat dus niet alles aangeleerd gedrag is.
Maar even to the point. Waar wil ik heen?
Ik zou het heel tof vinden als in onze maatschappij meer vrouwen aan de top komen te staan. En mee beslissen over “de belangrijke zaken”. Ik ben een groot voorstander van diversiteit. Ik hou alleen niet zo van regeltjes. Dus mixed feelings bij het voorstel voor het instellen van een quotum. Aan de ene kant denk ik: yes, eindelijk, verandering en verbetering. Aan de andere kant denk ik: moet je dit wel willen afdwingen?
Dat bracht me ook aan het denken over Keytoe. We zijn helaas een mannen bolwerk. Ik heb de cijfers er even op na gekeken: 29% vrouw en dus 71% man. Het is al beter dan vroeger (toen we 100% man waren), maar nog niet de afspiegeling van de maatschappij die het zou moeten zijn (volgens mijn berekening is 50,37% vrouw in 2018). En daarbij houden we nog niet eens rekening met mensen die Man of Vrouw in hun paspoort hebben staan, maar zich wellicht anders voelen.
Dus, time for change. Vanaf vandaag, 26 september 2019 hebben wij een vrouw als directrice. Ze weet het alleen zelf nog niet. Maar een vrouw aan het hoofd van een marketing/web/social-media/geef-het-een-naam agency vind ik heel vet. En aan haar functie verandert niets. Want zoals je misschien wel weet, kan iedereen bij Keytoe Directeur zijn. We hebben namelijk geen managers, functie-titels, of andere beperkende zaken. We zijn gewoon mensen onder elkaar, die het met elkaar regelen.
Maar voor de uitstraling naar buiten vind ik het wel degelijk belangrijk. De directeur van Keytoe heet vanaf nu Stephanie van Hoek. Ze werkt niet full-time, maar part-time. Ze is moeder van twee kinderen. Ze is 3 dagen per week op kantoor. En de rest van de dagen thuis bij haar kids. Haar functie is geen duo-baan. Ze doet het helemaal zelf, samen met haar collega’s.
Ik hoop dat we hier een duidelijk signaal mee afgeven. Zo kan het ook. Probeer het maar. Je zult versteld staan. Wie volgt?