Gisteren besloot de ING zijn topbestuurder een loonsverhoging van 50% te geven. Ik weet niet hoe hard jouw salaris afgelopen jaar is gestegen, maar de laatste keer dat ik zo’n loonsverhoging tegenkwam was toen ik mezelf en Cedric een opslag gaf van niets naar iets als salaris bij Keytoe.
Ik kan me niet voorstellen dat er bij Keytoe ooit iemand van de ene op de andere dag 50% meer zou gaan verdienen. Bij de ING kan dat blijkbaar wel. Onder het mom van: “we zijn zo bang dat onze bestuurders anders wegrennen naar het buitenland.”
Onlangs kreeg ik van mijn collega Lennard een mooi TED-filmpje doorgestuurd. Volgens mij is Lennard aandeelhouder van TED, want hij post bijna wekelijks een TED-filmpje in Slack. Maar ik ben er erg blij mee. Zo’n filmpje is altijd interessant, lekker behapbaar door de maximum duur van 12 minuten en het geeft bijna altijd stof tot nadenken.
Fairness
Zo ook dit keer. Het thema was ‘fairness’. En hoe ‘fairness’, vrij vertaald ‘gerechtigheid’, binnen een bedrijf kan zorgen voor uitzonderlijke prestaties.
Nu geloof ik al sinds de oprichting van Keytoe in een eerlijke behandeling van de mensen om je heen. Het heeft niet zo veel zin om grote verschillen in salarissen te hebben. Want uiteindelijk doet iedereen zijn best en is iedereen belangrijk binnen een organisatie. Dat betekent absoluut niet dat iedereen hetzelfde zou moeten verdienen. Terug naar het communisme hoeft wat mij betreft niet.
Maar exorbitante verschillen? Nee, daar pas ik voor. Gelukkig bevestigde deze TED-talk mijn vermoeden. Uit onderzoek blijkt keer op keer dat bedrijven waar het niet draait om hebzucht, korte termijn visie, bonussen, politieke spellen, etc. het beter doen. En laat dat nu net volledig in lijn liggen met onze visie. Een bedrijf creëren waar geluk hoog in het vaandel staat en waar dus gemotiveerde mensen werken. Dat je dit kan bereiken met ‘fairness’, lijkt mij niet meer dan logisch. En dat beslissingen dus niet genomen worden door 1 persoon of een beperkt aantal personen ook.
Weet je het nog steeds zeker, Ralph?
Terug naar Ralp Hamers. Die besluit zichzelf een opslag van 50% te geven. En zijn personeel 1,7%. Dat klinkt onrechtvaardig. De wijze mannen van de ING vinden het waarschijnlijk een slim besluit. Want zo kunnen ze een concurrende beloning bieden aan hun topbestuurders, om er zeker van te zijn dat de echte ‘top’-mensen blijven hangen bij ING.
Maar Ralph en voorzitter van de RvC Jeroen van der Veer vergeten dat er meer dan 12.000 mensen bij de ING in Nederland werken. Zouden deze mensen zich niet onrechtvaardig behandeld voelen? Wat zou dat doen met hun motivatie? En hun liefde voor de ING? Zou de top deze TED-talk ook hebben gezien? En zich beseffen wat dit besluit voor impact kan hebben op de lange termijn op hun organisatie? Waarschijnlijk niet.
Mooi verhaal, maar wat moet ik hiermee, hoor ik je denken? Nou, ik zou het tof vinden als jij eens zou willen nadenken over rechtvaardigheid binnen jouw bedrijf. En dan meer specifiek hoe je dit zou kunnen verbeteren. Want ik weet zeker dat als meer bedrijven en organisaties hier mee bezig zouden zijn, zij beter zouden presteren en hun werknemers gelukkiger en gemotiveerder op het werk zouden verschijnen.
En kijk die TED talk nou ook even!
Update 13-03-2018: Bedankt Ralph voor het lezen van mijn artikel en het intrekken van de loonsverhoging. Is er toch nog iemand die onze blogs leest. 🙂