De praatpaal. Iconisch. En nu verleden tijd. De gele konijnenoren die veel verhalen hebben aangehoord langs de snelweg zijn vanaf 1 juli buiten werking gesteld. Aan de kant gezet. Pech.
Beeld je eens in wat de praatpalen allemaal hebben meegemaakt. In 1955 werden de eerste praatpalen geïnstalleerd langs de Afsluitdijk en vanaf 1994 kwam het model zoals we het nu kennen. Mensen in paniek, uitweidingen over ongelukken, boze mensen over de traagheid van pechhulp. De 3323 praatpalen langs de 2474 kilometer snelwegen in Nederland hebben genoeg om over te vertellen en te schrijven. Boeken vol.
Praatpaal met pech
De praatpaal heeft ironisch genoeg, juist nu, een praatpaal nodig. Hij zou verontrust stellen: ‘Ik sta aan de kant. Het is op. Ik ben aan vervanging toe. Kan iemand mij komen halen?’
De wensen zijn verhoord. De praatpalen zijn te koop aangeboden voor 299 euro per stuk en zijn nog sneller dan dat er hulp kwam voor de mensen met pech, verkocht: een half uur. Ja. Serieus. Mensen hebben dus daadwerkelijk een praatpaal thuis of voor de deur staan. En dan bedoel ik niet de carnavalsvariant.
Disruptie
De vervanging was al meer dan een decennium op de been. De mobiele telefoon, de smartphone, heeft al langere tijd de plek van de praatpaal ingenomen. Maar toch heeft de praatpaal vele jaren zich langs de snelweg staande gehouden terwijl de smartphone het werk begon over te nemen. Talloze andere objecten en services zijn door de technologie van en in de smartphone veel eerder al gedisrupt. Losse GPS, kompas, kladblok, agenda, hoogtemeter, fototoestel, rekenmachine, stopwatch, timer, barometer, hartslagmeter, recorder, kalender, waterpas, klok, adressenboek, en zo nog wat meer.
Natuurlijk zijn veel van deze losse dingen nog steeds te koop. De praatpaal niet. Is de praatpaal dan het echte allereerste ding wat zometeen echt niet meer te vinden is? En dus echt gedisrupt is door de smarpthone?
Huistelefonie. Hoe lang gaat dat nog duren?
Dag praatpaal…
Een ding is zeker. Ik ga de praatpaal nog lang niet vergeten. Wanneer ik met pech aan de kant van de snelweg sta en mij realiseer dat de batterij van m’n smartphone op is, dan denk ik niet aan Helga van Leur.