Keytoe_Kollega_kleinCreated with Sketch.
MENU

O, ik heb veel gehuild op kantoor!

Cedric12 januari 2019Gemiddelde leestijd: 4 minuten

Ik ben (in theorie de) directeur, aandeelhouder, manager, werkgever and what not. Ik heb vaak mijn kwetsbaarheid laten zien op mijn werk. Waarom? Omdat ik een mietje was? Nee. Dat was ik niet, dat ben ik nog steeds. Nee, omdat ik mijn gevoel kwijt moest. Omdat ik me nooit heb ingehouden.

“Waarom zou ik mijn kwetsbaarheid niet mogen laten zien?!

Misschien omdat ik als zwak word gezien als leider?

Omdat het niet professioneel is om je zwakte te laten zien? Omdat mensen sterke leiders willen? Omdat je een zwakke leider bent als je je zwakte laat zien?

Nee. Ga je kwetsbaar opstellen allemaal, mensen!

Je bent een sterke leider als je je zwakte laat zien. Paradoxaal he? Of sterk juist? Je hoort ons in onze podcast vaak zeggen dat je jezelf niet zo serieus moet nemen, maar neem dit onderwerp wel serieus alsjeblieft. Werk is heel belangrijk voor mensen. Je kunt als werkgever of ‘baas’ heel veel invloed uitoefenen op het welzijn van je collega’s.

“De manier waarop jij je als leider manifesteert heeft heel veel invloed op jouw omgeving.

Als jij jezelf niet te serieus neemt, is het misschien net wat makkelijker om te doen.

Als je je invloed maar wel serieus neemt. Klinkt ook weer paradoxaal he? Als jij je kwetsbaarheid meer toont op kantoor geeft dat wellicht wat meer ruimte aan je collega’s om hun eigen gevoelens te delen. Daardoor zitten zij beter in hun vel en draagt jouw gedrag positief bij aan hun welzijn. Dit is wellicht wat ingewikkeld verwoord.

Laat ik het anders zeggen (of vragen)

‘Wat voor voorbeeld geef ik aan mijn collega’s als ik mijn tranen inhoud? Terwijl ik wel vind dat al mijn collega’s zichzelf moeten kunnen zijn?’ Een slecht voorbeeld! Als ik mijn kwetsbaarheid niet laat zien, dan laten anderen het ook niet snel zien. In mijn voorbeeldfunctie is het extreem belangrijk om mij bloot te geven. Niet alleen omdat ik daarmee laat zien dat het oké is voor anderen om het ook te doen, maar ook om te laten zien aan anderen dat ik feilbaar ben. Feilbaar, mooi woord.

Falen is toegestaan en fouten maken mag.

Graag zelfs! Ik doe het tenslotte ook niet allemaal goed. Ik weet het soms ook allemaal niet. Ik leg daarom mijn fouten weleens bewust onder een vergrootglas. Waarom durven heel veel managers bij bedrijven dit niet? Ze zijn bang dat mensen ze dan niet als leider zien. Omdat sterke leiders krachtig over (zouden) moeten komen. Wij denken dat dat niet zo is. Een leider die vraagt om hulp is sterker dan een manager die zich sterk voordoet.

“Een leider die vraagt om hulp is sterker dan een manager die zich sterk voordoet.

Wat ik eruit heb gehaald?

Er zijn (niet heel lang geleden) jaren geweest dat ik het om bepaalde redenen lastig had thuis. Ik ben blij dat ik kon huilen op mijn werk. Het werd daardoor een rustige plek waar ik me veilig voelde om totaal mezelf te zijn. Groot houden was niet nodig. Achteraf heb ik gehoord van mijn collega’s dat dat een indrukwekkende periode voor ze was. Ze hadden respect voor de manier waarop ik met de situatie en mijn emoties omging. Op dat moment had ik het niet door. Later besefte ik me dat er iets moois gebeurd was. Niet bewust overigens.

Ik weet nog goed dat ik het moeilijk had op de middelbare school.

Ik was boos op iedereen. De lerarenkamer en het hok van de conciërge zag ik iets te vaak naar mijn zin. De leraren zagen mij ook vaker dan ze wilden. Er was echter één leraar (Duits), de strengste van de school, die een keer een arm om me heen sloeg en vroeg: “Wat is er met jou aan de hand jongen, vertel eens.” Ik ben leeggelopen en school werd de maanden daarna een stuk draaglijker. Het gif was eruit. Ik wil maar aangeven: als iemand het niet uit zichzelf durft…wees die ‘strenge leraar’ maar. Stel ook eens die vraag en je zal een van de zachtaardige collega’s zijn die een groot verschil maakt voor een ander en voor de organisatie.

Ik lijk een open boek, maar schijn bedriegt.

Ook ik, de (zogeheten transparante, toegankelijke) kwetsbare ‘baas’, verval regelmatig in mijn ouderwetse zwijg-modus. Ik deel weleens oppervlakkig mijn sombere bui, maar mijn echte onzekerheden of twijfels van dat moment hou ik maar wat graag voor me. Zoals met alles: het gaat om balans. Ben jij die ruwe bolster? Nooit gepraat? Doe het dan rustig eens een enkel keertje. En dan weer een maand niet. Het is al winst. Je hoeft echt niet in één keer een artikel te schrijven over kwetsbaarheid. Doe maar niet. Misschien schrijf je beter dan ik en word ik daar onzeker van.

Ik heb een trucje voor je dat kan helpen.

Probeer iedere keer dat je piekert de volgende vraag aan jezelf te stellen: “Weet iemand anders dat ik hierover pieker?”. Is het antwoord nee? Neem dan binnen 5 minuten iemand in vertrouwen en deel je gedachtes met diegene. Is het antwoord ja? Laat diegene dan weten dat je blij met hem of haar bent. Het klinkt simpel en dat is het ook. Het effect is groter dan je denkt.

Lezersvraag: 

Stel nou dat ik niets heb om over te huilen… wat dan?’ Allereerst: goed om te horen. Je hebt zojuist (al een soort van) gevoelens gedeeld. Zeggen dat je blij bent is ook een vorm van kwetsbaarheid. Zelden hoor je een collega zeggen: “Wow, ik heb écht lekker geslapen vannacht!” Blije gevoelens en vrolijkheid werken aanstekelijk. Laten we kwetsbaarheid gaan beschouwen als iets moois.

“Het wordt tijd dat ik weer eens ga huilen op de zaak.

Fin. Podcast.

Meer horen over kwetsbaarheid? Dit artikel is grotendeels gebaseerd op de eerste 5 minuten van onze podcast #40 Kwetsbaarheid, van de podcast-serie ‘Hoe Dan?!’. Die titel verwijst naar de veelgestelde vraag van klanten en relaties: “Leuk zo’n vernieuwende organisatiecultuur, maar hoe dan?”. Benieuwd naar meer over dit onderwerp, of een van de vele andere deelonderwerpen over cultuur, autonomie, zelfsturing etcetera? Luisteren mag. Graag zelfs. Inmiddels ben je een van de zoveel-duizenden. Dat maakt je niet zo bijzonder meer, maar dat jij jij bent maakt je al heel bijzonder. Nou, doei! Was gezellig. Benieuwd naar jouw mening over kwetsbaarheid. Share your love or doubts!

Dit artikel heb ik begin november gepost op mijn Linkedin-account en ik kreeg daar heel veel mooie reacties op. Dank je wel!