Keytoe_logo_wit_kleinCreated with Sketch.
MENU

Fuck die onzekerheid

Patrick14 maart 2019Gemiddelde leestijd: 4 minuten

Deze week ben ik alweer 3 jaar in dienst bij Keytoe. Er was een tijd dat dat een spannend moment was. Na 3x een jaarcontract was dit het moment dat een bedrijf je in vaste dienst “moest” nemen. Gelukkig ging dit bij Keytoe anders. Na 6 maanden kreeg ik van mijn collega’s het vertrouwen dat ze met mij verder wilden. En dat werd meteen in een vast contract vastgelegd.

Vertrouwen en Onzekerheid

Het één beïnvloedt het ander. Maar veel vertrouwen geven betekent niet automatisch dat onzekerheid verdwijnt. Ik kan het vaak zijn. Tot het irritante toe.

Ieder jaar een blog

Het begint een beetje een traditie te worden. Ieder jaar dat ik weer een jaar langer in dienst ben schrijf ik een blog over hoe dat jaar verlopen is. Het wordt al een mooi rijtje;  0, 1, 2. Ook dit jaar wil ik weer schrijven over hoe het afgelopen jaar verlopen is. Maar ik zit al een paar weken te twijfelen waar het blog dan over zou moeten gaan. Weer een jaar verder. Weer een jaar gegroeid. Weer een stapje verder. Nog niet waar ik wil zijn.
Dus nu heb ik de knoop doorgehakt. In dit blog lees je waarom ik het irritant vond dat ik gister werd gefeliciteerd dat ik weer een jaar in dienst was bij Keytoe.

Kwaliteit of te hoge eisen

Laten we beginnen bij het begin. Ik werd geboren in een ondernemersgezin. Mijn ouders waren Keurslager. Dat waren ze niet voor niets. Die Keur was belangrijk. Alleen het beste is goed genoeg. En het kan altijd beter. Ik heb altijd al opgekeken naar mijn vader. Hij stond achter zijn product. Zijn grillworst was de beste. Geen goud, nee goud met ster. Maar hij kon ook onzeker zijn. Een hoge omzet in de ene week was geen garantie voor de toekomst. En hoe vaardig hij ook was met z’n mes, als de kassa een storing gaf had ‘ie een monteur nodig om het op te laten lossen.
Ik zie hetzelfde bij mijzelf. Ik krijg niet voor niets het vertrouwen van mijn collega’s om te doen wat ik doe. Er zijn zaken waar ik goed in ben. Maar de angst voor de dingen die ik niet zo goed kan overheerst. Hoe vaak moet je horen dat je ergens goed in bent voordat je het gaat geloven. En waarom is dit al de zesde alinea waarin ik eromheen draai en niet durf op te schrijven waar ik zo goed in ben en waarom ik trots mag zijn op mijzelf.

Mijn talent

In mijn contract staat de functie accountmanager. Gelukkig mag ik mij binnen Keytoe ook bezig houden met de organisatie, waar gaan we heen met z’n allen. En de collega’s zelf. Met als rode draad de mensen. Ik leg graag nieuwe contacten en onderhoud bestaande relaties. Ook wil ik ervoor zorgen dat mijn collega’s zich goed voelen. Dit is geen hogere wiskunde, ik heb er niet voor gestudeerd. Wel heb ik gelukkig het talent mensen en situaties aan te voelen. En te signaleren en sturen waar nodig.

Zo was er bijvoorbeeld de periode welke Lennard ook omschrijft in zijn boek waarin Wesley (naam is fictief) en ik met een deel van de organisatie voor een uitdaging stonden. Ook wij hadden nog niet eerder voor deze uitdaging gestaan en wisten niet precies waar we goed aan deden. Deze onzekerheid deelden we met onze collega’s. Wat hen de ruimte gaf om ook hun twijfels te delen. En met elkaar te kijken wat we het beste konden doen. In de geschiedenis van Keytoe was dit één van de minder prettige periodes. Voor mij persoonlijk wel de periode waarin ik veel van mijzelf heb kunnen laten zien en bepalend ben geweest voor het Keytoe van vandaag. En daar mag ik trots op zijn.

Na deze periode heb ik mij steeds verder weten te ontwikkelen. De lat steeds hoger gelegd. Uit de schaduw van Cedric gestapt. Maar niet in de spotlight gaan staan. Ik schuif makkelijker anderen naar voren. Maar doe ik mijzelf daar dan soms mee tekort? De afgelopen drie jaar zijn er een aantal bepalende momenten geweest die het Keytoe van vandaag bepaald hebben. Ik kan wel zeggen dat ik bij die momenten één van de mensen ben geweest die daarmee het Keytoe van vandaag vorm hebben gegeven.

Keytoe en onzekerheid

Het Keytoe van vandaag dat ook onzeker is. We hebben met z’n allen ook wel wat meegemaakt de afgelopen periode. Maar we hebben ons hoofd omhoog gehouden. En we zijn er weer. We maken kneitervette websites. Zitten met de klant aan tafel om de strategie te bepalen. Zorgen voor indrukwekkende conversies. Vertalen je merk naar tekst, beeld en design. Maar vooral denken we vooruit. Als je bedrijf staat en je omzet groeit. Waarom dan niet kijken of dat bijvoorbeeld ook duurzamer kan. Naast marketing verder kijken waar we de klant naartoe kunnen laten groeien. Vet! Wij zijn trots op onze klanten. Maar durven nog niet trots te zijn op onszelf.

Keytoe en ik zijn steeds meer op elkaar gaan lijken. We zijn naar elkaar toegegroeid. En steeds meer van elkaar gaan houden. Dus Keytoe, maak je borst maar nat. Mijn doel voor mijzelf is ook mijn doel voor Keytoe. We gaan ophouden met die onzekerheid. We zijn wie we zijn en mogen daar trots op zijn. Onze imperfecties maken ons echt. We maken mooie dingen en laten klanten boven zichzelf uitstijgen. De boodschap die ik heb aan mijzelf, heb ik aan ons allemaal.

Ik ga ervoor zorgen dat ik zonder mijzelf te verliezen, zelfverzekerder word en meer laat zien wat ik bereikt heb. Hoe vaak moet je horen dat je waardevol bent voordat je erin gaat geloven? En als je het zelf niet gelooft, hoe kan een ander dat dan zien?

En nu?

Je verwachtte misschien dat dit blog zou eindigen met een een oplossing hoe ik het vanaf vandaag zou gaan doen. Maar zover ben ik nog niet. Ik ben me bewust van het feit dat de enige die mij nog tegenhoudt ikzelf ben. Door op te schrijven dat ik daar wat aan wil gaan doen, moet ik ook wel. De ervaring leert dat als ik uitspreek dat ik iets wil, dat dat mij vaak uiteindelijk ook wel lukt.

Dus bij deze; Ik ga stoppen met onzeker zijn en laten zien wat ik waard ben. Volgend jaar mogen mijn collega’s zichzelf feliciteren dat ik al 4 jaar bij Keytoe werk!